Analyse van Bijwerkingen bij de Behandeling van Schimmelinfecties
Effecten op Korte en Lange Termijn
Schimmelinfecties, zoals ringworm, voetschimmel en vaginale schimmelinfecties, worden veelal behandeld met antischimmelmiddelen. Soms worden deze medicijnen zelfs preventief toegediend als profylaxe. Maar wat zijn eigenlijk de bijwerkingen van deze middelen op zowel de korte als de lange termijn? En wie houdt toezicht op deze effecten?
Schimmelinfectie en Antischimmelmiddelen
In het geval van huidschimmels is de gist Candida vaak de boosdoener achter de schimmelinfecties die zich door het hele lichaam kunnen verspreiden. Het tijdig behandelen van infecties zoals ringworm, voetschimmel en vaginale schimmel voorkomt vaak ernstige gevolgen. Verschillende groepen antischimmelmedicijnen, zoals imidazoolderivaten, triazoolderivaten, allylaminen, echinocandinen en antimycotische antibiotica, zijn beschikbaar in diverse vormen zoals crème, lotion, spray, poeder, tabletten en gel.
Bijwerkingen op Korte Termijn
De antischimmelmedicijnen die gebruikt worden tegen huidschimmels vertonen op korte termijn enkele specifieke bijwerkingen:
- Imidazoolderivaten (ook wel imidazolen genoemd) worden over het algemeen goed verdragen, maar soms kan lichte huidirritatie optreden, zowel op de huid als in de vagina. Inwendig gebruik kan leiden tot maagdarmklachten, een droge mond en misselijkheid.
- Triazoolderivaten kunnen op korte termijn bijwerkingen zoals hoofdpijn, diarree, misselijkheid, braken en huiduitslag veroorzaken. Minder vaak gemelde bijwerkingen zijn onder andere slapeloosheid, duizeligheid, obstipatie en spierpijn.
- Allylaminen kunnen bij gebruik op de huid leiden tot huidirritatie, jeuk en een branderig gevoel. Bij oraal gebruik bestaat de kans op maagdarmklachten, verminderde eetlust, buikpijn en diarree. Andere mogelijke bijwerkingen op korte termijn zijn spier- en gewrichtspijn en hoofdpijn.
- Antimycotische antibiotica in zalfvorm kunnen huidirritatie veroorzaken, terwijl bij oraal gebruik misselijkheid, braken of diarree kan optreden. Ernstigere reacties zoals koorts, rode vlekken op de huid, gewrichtspijnen of oogontsteking zijn ook mogelijk.
- Echinocandinen, toegediend via een infuus, kunnen bijwerkingen zoals maagdarmklachten, koorts, huidirritatie op de injectieplaats, aderontsteking, afwijkende bloedwaarden of licht kaliumtekort veroorzaken. In zeldzame gevallen kunnen ernstige overgevoeligheidsreacties en leververgiftiging optreden.
Bijwerkingen op Lange Termijn
Bijwerkingen op lange termijn van antischimmelmedicijnen worden vaak pas opgemerkt wanneer deze geneesmiddelen al geruime tijd op de markt zijn.
- Antimycotische antibiotica kunnen bij langdurig gebruik bijwerkingen veroorzaken, waaronder vochtretentie, tintelend gevoel in armen en benen, bleke ontlasting en haarverlies. Deze bijwerkingen komen echter zelden voor.
Het Belang van Melden van Nieuwe Bijwerkingen
Aangezien bijwerkingen op lange termijn vaak pas later worden ontdekt, is het cruciaal voor gebruikers van antischimmelmedicijnen om eventuele nieuwe bijwerkingen direct te melden. Artsen en apothekers kunnen aanvullende informatie verstrekken over de bijwerkingen van een specifiek medicijn.
Direct Melden bij Lareb
Bijwerkingen dienen altijd direct gemeld te worden bij het bijwerkingencentrum Lareb. Dit kan zowel door de gebruiker zelf als door hun arts of apotheker gedaan worden. Lareb fungeert als een meld- en kenniscentrum voor bijwerkingen van geneesmiddelen, waarbij risico's in de dagelijkse praktijk worden opgespoord, onderzocht en gedeeld.
Informatie van Pfizer
Pfizer verzamelt, analyseert en monitort ook alle signalen van bijwerkingen die zij ontvangt. Deze informatie kan leiden tot aanpassingen in de bijsluiter of informeren van artsen.
Preventieve Middelen tegen Schimmelinfecties
Profylaxe, oftewel preventieve antischimmelmiddelen, worden alleen gegeven aan specifieke groepen patiënten met een verhoogd risico op levensbedreigende inwendige schimmelinfecties. Echter, het spaarzame gebruik ervan komt voort uit de mogelijke ongewenste bijwerkingen op lange termijn, zoals schimmelresistentie.
Speciale Richtlijn voor Invasieve Schimmelinfecties
Voor de behandeling van invasieve schimmelinfecties, zoals veroorzaakt door Candida, Aspergillus, Cryptococcus neoformans en Mucorales, bestaat de SWAB-richtlijn van de Stichting Werkgroep Antibioticabeleid. Deze richtlijn is van toepassing op volwassenen, kinderen en pasgeborenen, zowel intra- als extramuraal, en ondersteunt medische specialisten bij het kiezen van de juiste antischimmelbehandeling om resistentie te voorkomen. Het doel is om invasieve schimmels op de lange termijn te behandelen zonder nadelige bijwerkingen.
Officiële Berichtgeving
Voor meer gedetailleerde informatie over bijwerkingen door de behandeling van schimmelinfecties verwijzen we naar de officiële berichtgeving van Pfizer via deze link: Pfizer.nl.
